Βασικές αρχές σχεδιασμού συνθηκών ποιοτικής διαβίωσης

5 Νοεμβρίου 2018
Εταιρικά Νέα

Οι παράμετροι συνθηκών λειτουργίας ενός κτηρίου που εξασφαλίζουν συνθήκες ποιοτικής διαβίωσης καθορίζονται βάσει πολλών ευρωπαϊκών και διεθνών προτύπων,όπως το ENISO13790:2008, το EN 15251:2007 κ.α. Τα πρότυπα αυτά αποτελούν και τη βάση για τον περαιτέρω ενεργειακό σχεδιασμό όσον αφορά την απαιτούμενη θερμομόνωση, τα συστήματα θέρμανσης, ψύξης και αερισμού στους χώρους διαμονής και δραστηριότητας των χρηστών κάθε κτηρίου των χώρων διαβίωσης.

Οι ποιοτικές συνθήκες διαβίωσης είναι μια σχετικά υποκειμενική κατάσταση, που επηρεάζεται από σειρά παραμέτρων και συνθηκών, οι σημαντικότερες εκ των οποίων είναι οι ακόλουθες:

η θερμοκρασία του αέρα,
η μέση θερμοκρασία «ακτινοβολίας» των περιβαλλουσών επιφανειών ενός χώρου, όπως αυτή διαμορφώνεται από τη θερμοκρασία των επιφανειών, τα υλικά τους, την εγκατεστημένη ενεργή ηλεκτρική ισχύ εξοπλισμού και τον πληθυσμό,
η σχετική υγρασία του αέρα,
η ένδυση των χρηστών,
η δραστηριότητα των χρηστών,
η ταχύτητα εσωτερικών ρευμάτων αέρα

Προκειμένου να καθοριστούν οι τυπικές συνθήκες σχεδιασμού συστημάτων θέρμανσης και κλιματισμού, θεωρούνται, ανάλογα με τη χρήση κάθε κτηρίου, σχεδόν σταθερές οι παράμετροι ένδυσης και δραστηριότητας των χρηστών, καθώς και οι ταχύτητες εσωτερικών ρευμάτων αέρα (που ούτως ή άλλως πρέπει να διατηρούνται στα επιβαλλόμενα όρια, προκειμένου να μην υπάρχει δυσφορία εκ μέρους των χρηστών). Έτσι, οι απομένουσες παράμετροι, που διαμορφώνουν τη θερμική άνεση σε ένα χώρο, είναι η θερμοκρασία, η σχετική υγρασία του αέρα και η θερμοκρασία των περιβαλλουσών επιφανειών.

Ανάλογα με τη χρήση του κτηρίου και υπό την προϋπόθεση ότι η κατασκευή τηρεί τα σύγχρονα επιβαλλόμενα πρότυπα (θερμομονωτική προστασία στα δομικά στοιχεία, θερμομονωτικοί και αεροστεγανοί υαλοπίνακες κ.α.), η θερμοκρασία επιφανειών έχει τιμές συνήθως παραπλήσιες της θερμοκρασίας του αέρα.

Έτσι, απομένει τελικά να ελεγχθούν οι δύο βασικότερες παράμετροι, η θερμοκρασία και η σχετική υγρασία του εσωτερικού αέρα, και να προσαρμοσθούν αντίστοιχα από το σύστημα θέρμανσης (μόνο η θερμοκρασία του αέρα) ή κλιματισμού (θερμοκρασία και σχετική υγρασία του αέρα), προκειμένου να επιτευχθεί η επιθυμητή θερμική άνεση και ποιότητα διαβίωσης.

Η εσωτερική λοιπόν θερμοκρασία και υγρασία είναι οι βασικότερες παράμετροι διαμόρφωσης της ποιότητας διαβίωσης σε ένα χώρο. Είναι σαφές ότι, δεδομένης της υποκειμενικότητας του επιπέδου θερμικής άνεσης και των επιλογών του εκάστοτε χρήστη, η επιθυμητή θερμοκρασία εσωτερικών χώρων μπορεί να ποικίλλει.

Ωστόσο, για τις ανάγκες της εκτίμησης της ενεργειακής απόδοσης ενός κτηρίου καθορίζονται σε εθνικό επίπεδο τα επιθυμητά όρια εσωτερικής θερμοκρασίας, αλλά και υγρασίας ανά χρήση. Για μονοκατοικία και πολυκατοικία (περισσότερα του ενός διαμερίσματα)ορίζονται τα παρακάτω όρια:

Τυπικό ωράριο λειτουργίας των παραπάνω κατοικιών λαμβάνεται ως 18 ώρες στο σύνολο των 24 ωρών την ημέρα.

Για τους υπολογισμούς των θερμικών και ψυκτικών φορτίων, λαμβάνονται συγκεκριμένες περίοδοι για τη θέρμανση και ψύξη ανάλογα με την κλιματική ζώνη:

Για τη ζώνη Α’ και Β’ η περίοδος θέρμανσης είναι από την 1η Νοεμβρίου μέχρι και τις 15 Απριλίου και η περίοδος ψύξης από τις 15 Μαΐου μέχρι και τις 15 Σεπτεμβρίου.
Για τη ζώνη Γ’ και Δ’ η περίοδος θέρμανσης είναι από την 15 Οκτωβρίου μέχρι και τις 30 Απριλίου και η περίοδος ψύξης από την 1η Ιουνίου μέχρι και τις 31 Αυγούστου.

Για την εξασφάλιση συνθηκών υγιεινής στο εσωτερικό κάθε κτηρίου και κάθε ανεξάρτητου τμήματος κτηρίου απαιτείται η ανανέωση του αέρα, δηλαδή η αντικατάσταση μέρους του εσωτερικού αέρα από νωπό αέρα περιβάλλοντος. Οι απαιτήσεις νωπού αέρα καθορίζονται ανάλογα με:

τη χρήση του κτηρίου,
τον πληθυσμό των χρηστών και
την παραγωγή ρύπων λόγω χρήσης του κτηρίου, που σε γενική προσέγγιση είναι αντίστοιχη της χρήσης του κτηρίου.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι υπολογισμού της απαραίτητης ποσότητας νωπού αέρα σύμφωνα με το ΕΛΟΤ ΕΝ 15251:2007. Για τις ανάγκες υπολογισμού του αερισμού σε μελέτες εκτίμησης της ενεργειακής απόδοσης κτηρίων, ο πιο εύχρηστος τρόπος υπολογισμού της ανανέωσης αέρα είναι βάσει των ελάχιστων ποσοτήτων που απαιτούνται σύμφωνα με τα εξής δύο κριτήρια:

την εξασφάλιση των συνθηκών υγιεινής για τους χρήστες και
την ελάχιστη ανανέωση βάσει του όγκου και της χρήσης του κτηρίου

Σε γενική κατεύθυνση, οι απαιτήσεις νωπού αέρα ανά κατηγορία κτηρίου (χρήση) πρέπει να καθορίζονται έτσι, ώστε να καλύπτουν τον ελάχιστο απαιτούμενο αερισμό (m³/h/άτομο), ανάλογα με την πυκνότητα πληθυσμού (άτομα/m²) ανά χρήση κτηρίου. Λαμβάνοντας υπόψη τις απαιτήσεις αερισμού ορίζονται για κατοικίες:

Η επίτευξη λοιπόν συνθηκών ποιοτικής διαβίωσης είναι μια διεργασία σοβαρού σχεδιασμού και η KGreen αποτελεί τη συνετή επιλογή στην αναζήτηση του κατάλληλου συνεργάτη για την επίτευξη αυτού του στόχου, παρέχοντας τις κατάλληλες λύσεις θερμομόνωσης και εγκατάστασης συστημάτων θέρμανσης, κλιματισμού και αερισμού. Για τα συστήματα μηχανικού αερισμού, ανεξαρτήτως των περιόδων θέρμανσης και ψύξης ανά κλιματική ζώνη, η περίοδος λειτουργίας τους λαμβάνεται συνεχής για το τυπικό ωράριο λειτουργίας της κατοικίας (18ώρες από τις 24ώρες).